Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . . . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . Ne diyor Mavi oyunda. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . . . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Ve ölenler, yaralananlar. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . . . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Oyunun kahramanı Mavi. . .

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . Ne diyor Mavi oyunda. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Ve ölenler, yaralananlar. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. . . . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . Oyunun kahramanı Mavi. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . . . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . . .